بررسی عوامل موثر بر انتشار دی اکسید کربن در ایران؛ با تاکید بر آثار بیانیه 21 ریو

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط بین انتشار سرانه گاز دی اکسیدکربن به عنوان شاخصی از آلودگی محیط زیستی با نسبت ارزش افزوده بخش کشاورزی به صنعت، نسبت ارزش افزوده بخش خدمات به صنعت، تراکم جمعیت شهری و مصرف انرژی در ایران با تاکید بر آثار بیانیه 21 ریو طی دوره 1393-1357 است. بدین منظور با استفاده از مدل خود توضیح با وقفه های توزیعی (ARDL) روابط کوتاه مدت و بلند مدت بین متغیرهای مدل برآورد شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که با افزایش یک واحد مصرف انرژی هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت، انتشار گاز دی اکسید کربن 002/0 واحد افزایش می یابد. بنابراین، پیشنهاد می شود که حمایت از توسعه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر به ویژه انرژی خورشیدی، باد و آب در راستای بهبود کیفیت هوا و شاخص های محیط زیست مورد توجه قرار گیرد. همچنین با توجه به معنی دار شدن متغیر مجازی کنفرانس ریو و علامت مثبت این متغیر در الگوی بلند مدت نتیجه می شود ایران بعد از برگزاری این کنفرانس در راستای حفظ محیط زیست گام برداشته است. برآورد ضریب تصحیح خطا نیز نشان می دهد که در صورت بروز شوک های ناگهانی به انتشار دی اکسیدکربن، مدت زمان لازم برای تعدیل کل آثار شوک حدود 3/1 دوره خواهد بود.