اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر احساس در رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان ماستکتومی شده

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر احساس در رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان ماستکتومی شده است.
جامعه پژوهش حاضر کلیه زنان ماستکتومی شده مراجعه کننده به مراکز مراقبت سرطان شهر شیراز می باشد. برای نمونه گیری بصورت در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. شرکت-کنندگان قبل و بعد از مداخله و همچنین یک ماه پس از اتمام مداخله دو مقیاس پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی برای سنجش رضایت زناشویی و کیفیت زندگی را تکمیل کردند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها از نرم افزار 22 SPSS استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد.
نتایج تفاوت معنا داری بین نمرات پیش آزمون دو گروه نشان نداد. در حالیکه نتایج حاصل از آزمون کواریانس چند متغیره نشان داد که بین رضایت زناشویی گروه آزمایش (87/115 ± 56/11) با رضایت زناشویی گروه کنترل (87/90 ± 08/9) تفاوت معناداری وجود دارد (001/0≥P ). همچنین بین کیفیت زندگی گروه آزمایش (75/79 ± 84/9) با کیفیت زندگی گروه کنترل (87/67 ± 43/8) تفاوت معنادار است (001/0≥P ).
بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می توان گفت که گروه درمانی مبتنی بر احساس در رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان ماستکتومی شده تاثیر مثبت داشته است.