بررسی الگوی متغیرهای موثر بر رفتارهای شهروندی سازمانی تغییرمدار از طریق متغیر میانجی واکنش به تغییر

رفتارهای شهروندی سازمانی، دسته ای از رفتارهای محیط کار هستند که به صورت خودجوش انجام می شوند و جزء تکالیف رسمی شغل نیستند. به نظر می رسد این رفتارها در شرایط تغییر کاربرد دارند و برخی عوامل می توانند این رفتارها را متاثر سازند. ازاین رو هدف پژوهش حاضر، بررسی الگوی متغیرهای موثر بر رفتارهای شهروندی سازمانی تغییرمدار از طریق متغیر میانجی واکنش به تغییر در کارکنان مجتمع پتروشیمی بندر امام بوده است. نمونه پژوهش شامل 383 نفر از کارکنان این شرکت بود که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. سپس به ابزارهای پژوهش پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از تحلیل مسیر در نرم افزارAmos و تحلیل میانجی به روش بوت استراپ استفاده شد. نتایج نشان داد که واکنش به تغییر میانجی بین اثربخشی ادراک شده تغییر، عاملیت و خط مشی سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی تغییرمدار است. برای استفاده از مزایای رفتار شهروندی سازمانی تغییرمدار لازم است مدیران و سازمان ها کارکنان را عامل تغییر سازند، خط مشی ها را انعطاف پذیرکنند و تغییر را اثربخش جلوه دهند.