مطالعه تاثیر اجرای قانون بورس اوراق بهادار تهران بر رفتار تحلیل گران مالی

هدف از تغییر قوانین بازار سرمایه ایجاد انگیزه های بیشتر برای سرمایه‏گذاران بالقوه و بالفعل است. در کشورهای در حال توسعه همچون ایران به منظور شفاف‏سازی اطلاعات مالی و فرهنگ‏سازی سرمایه‏گذاری در بورس اوراق بهادار، تدوین قوانین و مقررات الزام‏کننده افشاء اطلاعات مالی شفاف، از الزامات است. ضرورت تدوین قوانین و مقررات مرتبط با بورس اوراق بهادار حمایت از حقوق سرمایه‏گذاران، ساماندهی و حفظ و توسعه بازار سرمایه است. هدف از انجام این پژوهش، شناخت نقش قوانین و مقررات حاکم بر بورس اوراق بهادار تهران (قانون بازار اوراق بهادار مصوب، 2005) بر رفتار تحلیل‏گری تحلیل‏گران مالی است. در این پژوهش به مطالعه تحلیلی رفتار تحلیل‏گران مالی در بورس اوراق بهادار تهران در طی دو بازه زمانی 2000 الی 2005(قبل از تصویب قانون بازار اوراق بهادار سال 2005) و سال‏های 2006 الی 2011 (بعد از تصویب قانون بازار اوراق بهادار سال 2005) پرداخته شده است. به همین دلیل، رفتار تحلیل‏گران مالی بر مبنای خطای پیش‏بینی، پراکندگی پیش‏بینی و تعداد پیش‏بینی مورد مطالعه قرار گرفته است. شرکت‏های مورد مطالعه در این پژوهش را شرکت‏های عضو گروه صنعت سرمایه‏گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در برگرفته و اطلاعات مربوط به متغیرهای پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیره پانلی و پولی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که، تفاوت معناداری در خطای پیش‏بینی سود وجود ندارد که این می‏تواند نشانگر شرایط خاص اقتصادی و سیاسی حاکم بر کشور در جهت ایجاد ابهام در محیط اطلاعاتی و عدم اطمینان محیط کسب و کار باشد. این قانون توانسته است که بر پراکندگی پیش‏بینی تحلیل‏گران اثر مثبت داشته که این امر نشان دهنده ابهام در محیط اطلاعاتی تحلیل‏گران است. تعداد پیش‏بینی تحلیل‏گران هیچ تفاوت معناداری نسبت به اجرای این قانون نداشته، دلیل آن می تواند ابلاغ مقررات افشای فوری اطلاعات در سال 2001 توسط شورای بورس باشد که تعداد پیش‏بینی را تحت تاثیر قرار داده است. در نتیجه، بعد از تصویب قانون بورس اوراق بهادار سال 2005 رفتار تحلیل‏گران از لحاظ پراکندگی پیش‏بینی، تحت تاثیر قرار گرفته است.