مقایسه اثر دو دوره 4 و 8 هفته ای توانبخشی ورزشی قلب بر میزان ظرفیت ورزشی، اضطراب و افسردگی و کیفیت زندگی بیماران قلبی پر خطر، بعداز عمل بای پس عروق کرونر

بیماری های قلبی و عروقی یکی از دلایل مرگ و میر در دنیاست، توانبخشی ورزشی قلب بخش اصلی پیشگیری ثانویه بیماران قلبی می‏باشد، اما فقدان تحقیقات در خصوص اثرات این برنامه بر بیماران قلبی پرخطر در ایران وجود دارد، لذا پژوهش حاضر دو دوره 4 و 8 هفته ای توانبخشی ورزشی بر بیماران قلبی پرخطر را برای اولین بار در ایران مورد بررسی قرار داده است.
40 بیمار با میانگین سنی 09/6 ± 40/61 که جزء بیماران پرخطر بودند انتخاب شدند و در دو گروه توانبخشی 4 و 8 هفته قرار گرفتند. بیماران در ابتدا و انتهای دوره توانبخشی علاوه بر انجام تست ورزش، پرسشنامه کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی را تکمیل نمودند.
نتایج نشان داد پس از انجام تمرینات توانبخشی میانگین ظرفیت ورزشی، کیفیت زندگی و میزان اضطراب و افسردگی در دو گروه در مقایسه با قبل بهبود یافته است (05/0p≤) و میزان بهبودی در دو گروه تفاوت معنی داری داشت. به طوری که کیفیت زندگی (001/0>p)، ظرفیت ورزشی (001/0>p)، میزان اضطراب (008/0>p) و افسردگی بیماران (029/0>p) پس از پایان
8 هفته تمرینات توانبخشی در مقایسه با 4 هفته تفاوت معنی داری را نشان داد.
براساس نتایج تحقیق حاضر برنامه توانبخشی ورزشی قلب اگرچه اثرات مثبت و موثری در همه ابعاد کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی و ظرفیت ورزشی بیماران قلبی پرخطر شرکت کننده در برنامه را نشان داد، لیکن میزان بهبودی و اثرات مثبت برنامه در بیماران شرکت کننده در 8 هفته برنامه توانبخشی بیشتر از میزان بهبودی در دوره 4 هفته ای بود. لذا توصیه می گردد بیماران قلبی پرخطر جهت بهره مندی از فواید و اثرات مثبت برنامه، در دوره های 8 هفته ای تحت برنامه جامع توانبخشی ورزشی قلب قرار گیرند.