جانمایی مکان های مناسب برای استقرار قفس های پرورش ماهیان در آب های ایرانی دریای خزر

جانمایی مکان های مناسب برای استقرار قفس های پرورش ماهیان نقش بسیار مهمی در توسعه آبزی پروری و موفقیت در سرمایه گذاری دارد. در ایران به دلیل محدودیت منابع آب شیرین، تمایل و توجه به استفاده از آب دریا برای توسعه آبزی پروری معطوف شده است. در این تحقیق از برخی پارامترهای زیستی و غیرزیستی موثر در پرورش ماهیان در قفس که طی مطالعات هیدرولوژی و هیدروبیولوژی طی سال های 89-1387 گردآوری شده اند، استفاده شد. محدوده مطالعه آب های ایرانی دریای خزر از نوار ساحلی تا عمق 100 متر بود و با نرم افزارهای GIS مدل سازی و تحلیل زمین آماری انجام شد. نزدیک بودن مکان پرورش به نوار ساحلی، دارا بودن حداقل عمق محل استقرار 20 متر، عدم تداخل با سایر فعالیت های دریایی، خارج بودن از حریم 5 کیلومتری از دهانه رودخانه ها و دارا بودن بیشترین همپوشانی دامنه مطلوب پارامترهای محیطی از معیارهای جانمایی بود. براین اساس منطقه مرکزی در حد فاصل شهرستان های خشت سر تا کیاشهر با طول تقریبی 245 کیلومتر در اولویت اول و مناطق غربی و شرقی بترتیب در اولویت های دوم و سوم توسعه آبزی پروری قرار گرفتند. در منطقه مرکزی، مقدار تطابق معیارها برای استقرار قفس های شناور در دامنه 5/97-0/80 درصد بود و از شرق به غرب بر مقدار مطلوبیت شرایط محیطی افزوده شد. از 15 نقطه ای که دارای بهترین و مناسب ترین شرایط و مطلوبیت برای استقرار قفس های شناور بودند، 14 نقطه در مناطق حدفاصل چابکسر تا غرب رودخانه سپیدرود و یک نقطه در منطقه تنکابن قرار گرفت.