تاثیر متغیرهای فرایند رسوب نشانی الکتروفورتیک بر ریزساختار و میزان شفافیت بدنه آلومینایی نانوساختار ساخته شده توسط زینتر پلاسمای جرقه ای

کنترل اندازه تخلخل و همگن بودن ریزساختار بدنه خام اولیه در ساخت سرامیک های شفاف آلومینایی یکی از مهم ترین چالش های تکنیکی در ساخت این بدنه ها می باشد. بدنه های اولیه توسط فرایند رسوب نشانی الکتروفورتیک تهیه شد و سپس با استفاده از فرایند زینتر پلاسمای جرقه ای در دمای 1350 و 1450 درجه سلسیوس به مدت 10 و 15 دقیقه در اتمسفر خلا و فشار 80 و 100 مگاپاسکال زینتر شدند. بدنه آلومینایی بدست آمده به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و طیف سنج مادون قرمز (FTIR) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در آنالیز طیف سنجی اشعه ایکس فاز کوراندوم کاملا تشکیل شده و دانسیته نسبی بدنه ها به بیش از 99/99 درصد رسید. با زینتر بدنه ها در دمای 1350 درجه سلسیوس و فشار 100 مگا پاسکال، متوسط اندازه دانه ها کمتر از 150 نانومتر است. همچنین نتایج طیف سنجی نشان می دهد که در بدنه های مذکور میزان عبور نور مادون قرمز بالاتر از 80 درصد (در طول موج 5 میکرون) است. مشخص گردید که افزایش میزان نور عبوری (در محدوده طول موج 3 تا 5 میکرون) وابسته به عوامل موثر در فرایند شکل دهی بدنه خام بوده و با کنترل اندازه تخلخل در این بدنه ها که با تغییر پتانسیل رسوب دهی و فاصله بین الکترودها بدست می آید، می توان ریزساختار بعد از زینتر راکنترل کرده و در نهایت به عبور نوری برابر با مقادیر تئوری دست پیدا کرد.