بررسی رابطه عوامل فردی و سازمانی با بهره وری پژوهشی اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه عوامل فردی و سازمانی با بهره وری پژوهشی اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران می باشد. جامعه پژوهش مورد نظر را،842 عضو هیئت علمی دانشگاه تهران که در سال 1393 که در پایگاه Web of science مقاله نمایه شده دارند، تشکیل می دهد. داده های مربوط به عوامل فردی و سازمانی از مرکز فناوری های مجازی دانشگاه تهران(انفورماتیک) و داده های مربوط به بهره وری پژوهشی از بخش هوش سازمانی مرکز فناوری های مجازی دانشگاه تهران و پایگاه Wos استخراج گردید. این پژوهش که از نوع تحلیلی-همبستگی است، به منظور کشف داده-ها از روش آمار توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد، با معیار تصمیم226/0وآماره آزمون162/0 هیچ گونه رابطه معنی داری در کل بین جنسیت و بهره وری پژوهشی، همچنین رابطه معنی داری بین متغیر سن و بهره وری پژوهشی اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران با معیار تصمیم(73/0) و آماره آزمون(62/0) وجود ندارد. از سوی دیگررابطه معنی داری بین حوزه های موضوعی و بهره وری پژوهشی بامعیار تصمیم(8/0) و آماره آزمون(119/0) و بین مرتبه علمی و بهره وری پژوهشی اعضای هیئت علمی با معیار تصمیم(3/0) و آماره آزمون(50/0) رابطه معنی داری وجود دارد. اما در بین محل اخذ مدرک و بهره وری پژوهشی،تنها در حوزه علوم پایه رابطه معنی داری وجود دارد.