بررسی برازش مدل روابط ساختاری علایم بالینی اختلال وسواسی جبری با حافظه بینایی - کلامی: آزمون نقش واسطه ایی توانایی تمرکز و تغییر توجه

اختلال وسواسی جبری بیماری ناتوان کننده ای است که به وسیله ی افکار ناخواسته، غیر ارادی و تکرار شونده، تکانه ها و تصاویر مشخص می شود. شواهد فراوانی از آسیب کارکردهای اجرایی در اختلال وسواسی جبری خبر وجود دارد و به نظر می رسد که نقص در حافظه ی کلامی و غیر کلامی در اختلال وسواسی جبری وجود داشته باشد. هدف پژوهش حاضر ارایه ی مدل ساختاری از روابط مولفه های تمرکز و تغییر توجه با علایم اختلال وسواسی جبری و حافظه بینایی- کلامی در جمعیت بالینی بود. برای این منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی 280 نفر از بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی از درمانگاه ها و کلینیک های تخصصی روانپزشکان و روان شناسان سطح شهرستان ارومیه به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و از نظر نشانه های وسواس فکری- عملی و کنترل توجه و تداعی زوجی بینایی و کلامی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی علی معادلات ساختاری نشان داد که حافظه ی کلامی و حافظه ی بینایی به طور مستقیم و غیرمستقیم با واسطه گری کنترل توجه با علایم OCD رابطه دارند. به نظر می رسد تمرکز توجه و تغییر توجه می تواند به عنوان متغیری واسطه ای در رابطه ی اختلال وسواسی جبری با حافظه ی بینایی و کلامی نقش میانجی داشته باشد.