تعیین بهترین مکان برای اجرای طرح حوضچه های تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی با استفاده از دو روش بولین و AHP

برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی و عدم جایگزینی آن ها، در بسیاری از آبخوا نهای کشور من جمله آبخوان دشت گرمسار موجب کاهش سطح آب زیرزمینی شده است. تعیین مناطق مناسب جهت تغذیه مصنوعی به عنوان راهکاری برای جبران این مشکل، از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق از دو روش بولین و ahp با کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی (arc GIS) برای تعیین بهترین مکان اجرای طرح حوضچ ه های تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی در سطح دشت گرمسار سمنان استفاده شد. بدین منظور از 8 پارامتر موثر شامل فاصله از رودخانه، شیب، ضخامت ناحیه غیراشباع، نفوذپذیری سطحی، زمین شناسی، کیفیت آب زیرزمینی، کاربری اراضی، تراکم زهکش استفاده شده و لایه های اطلاعاتی آن در ARCGIS تهیه شد. هرکدام از این لایه ها بر اساس منطق بولین و AHP امتیازدهی شده و درنهایت بر اساس عملگر هر یک از این روش ها با یکدیگر تلفیق شدند و نقشه های مکان مناسب برای تغذیه مصنوعی تهیه شد. طرح تغذیه مصنوعی اجرا شده در محدوده دشت گرمسار به عنوان نقطه کنترل، در طبقه مناسب روش AHP و روش بولین قرار گرفت. اراضی مناسب جهت اجرای طرح تغذیه مصنوعی با ب هکارگیری منطق بولین 0.78 درصد حاصل شد و روش AHP نیز 3.38 درصد خیلی مناسب و 36.39 درصد مناسب تشخیص داده شد.