نقش پروژه های آبخیزداری در کاهش فرسایش و رسوب حوضه های آبخیز

فرسایش خاک پدیده ای است که به ویژه در شرایط تشدید شونده منجر به تخریب و از بین رفتن خاک می شود. ازآنجاکه حیات جوامع انسانی مستلزم وجود آب و خاک است، برای جلوگیری از فرسایش خاک و هدر رفتن آب، عملیات مختلف بیولوژیکی و مکانیکی برای کاهش فرسایش، کنترل رواناب و بهبود شرایط پوشش گیاهی اجرا می شوند. در این تحقیق به منظور ارزیابی نقش عملیات آبخیزداری (بیولوژیکی و مکانیکی) بر فرسایش و رسوب حوضه چهل گزی سنندج، پس از شناسایی عملیات اجراشده، فرسایش و رسوب حوضه با بهره گیری از پارامترهای مدل پسیاک، تعیین شد. سپس تاثیر عملیات آبخیزداری با محاسبه مجدد فرسایش و رسوب و از طریق آزمون های آماری بررسی شد. نتایج نشان داد رسوب دهی ویژه حوضه از 7/2 به 5/2 تن در هکتار کاهش یافته است. همچنین از سطح کلاس های با رسوب دهی بالا، کاسته شده و سطح کلاس های با رسوب دهی پایین، افزایش پیداکرده است. تحلیل آماری نشان داد که بین رسوب دهی قبل و بعد از اجرای عملیات آبخیزداری اختلاف معنی دار وجود دارد.