رابطه هشیاری فراگیر و توانایی هم ذهنی: نقش تعدیل کننده آمادگی عصب روانشناختی Sc

پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی میباشد. هدف پژوهش تعیین رابطه هشیاری فراگیر با توانایی هم ذهنی و ویژگی عصب روانشناختی اسکیزوفرنیا و تعیین اثر تعدیل کننده ویژگی اسکیزوفرنیا در رابطه میان هشیاری فراگیر و توانایی هم ذهنی بود در یک گروه غیربالینی بود. بدین منظور، نمونهای شامل 220 دانشجو (110 پسر و 110دختر)، به صورت تصادفی چندمرحلهای از دانشگاه های شهرستان بناب انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه هشیاری فراگیر کنتاکی (KIMS)، مقیاس 78 سوالی اسکیزوفرنی آزمون MMPI-2، و آزمون ذهنخوانی از طریق تصویر چشم (RMET)، استفاده شد. یافته ها نشان داد هرچه هشیاری فراگیر در فرد بیشتر میشد، توانایی همذهنی نیز در وی بیشتر، و ویژگی عصب روانشناختی Sc در وی کمتر میشد. همچنین، هرچه ویژگی عصب روانشناختی Sc در فرد بیشتر میشد، توانایی همذهنی در وی کمتر میشد. بنابه نتایج تحلیل رگرسیون خطی، نقش پیش بینی کنندگی توانایی هم ذهنی، و ویژگی عصب روانشناختی Sc در هشیاری فراگیر تایید شد (P<0/01). به گونهای که، توانایی هم ذهنی، به تنهایی 65٪ از واریانس هشیاری فراگیر را، و آمادگی عصب روانشناختی Sc، به تنهایی 14% از واریانس هشیاری فراگیر را تبیین میکردند. همچنین، انجام تحلیل رگرسیون تعدیلی، نقش تعدیلکنندگی ویژگی عصب روانشناختی Sc در ارتباط بین توانایی هم ذهنی و هشیاری فراگیر را تایید کرد (P< 0/05).