رابطه بین سبک های مقابله با تنیدگی روانی و خلاقیت هیجانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های مقابله با تنیدگی روانی با خلاقیت هیجانی دانشآموزان دوره متوسطه انجام یافته است. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دوره دوم متوسطه شهر پلدشت به تعداد 684 نفر با حجم نمونه 248 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقهای نسبتی است. ابزارهای اندازهگیری این پژوهش: 1 پرسشنامه سبک های مقابله با فشار روانی اندلر و پارکر (1990) با مقدار ضریب آلفای کرونباخ کلی (پایایی) 89/0 و 2 پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل و همکاران (1999) با مقدار ضریب آلفای کرونباخ کلی (پایایی) 93/0 میباشند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و سوالات آزمون از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. بر اساس یافته ها بین سبک های مقابله با تنیدگی روانی (مسالهمداری، هیجانمداری و اجتنابپذیری) و خلاقیت هیجانی رابطه وجود دارد (001/0p<) و سه متغیر سبک های مسالهمدار، هیجانمدار و اجتنابی باهم خلاقیت هیجانی را تبیین میکنند (001/0p<). متغیر سبک مقابله ای اجتنابی نیز به تنهایی خلاقیت هیجانی را تبیین میکند (001/0p<).