مولفه های کارناوال باختین در رمان «نگران نباش»

میخائیل باختین، رمان را نزدیک ترین واقعه هنری به کارناوال های مردمی جاری در سطح خیابان ها و مکان های عمومی می دانست، بدین دلیل که رمان، بیشترین قابلیت انعکاس مساوی صداهای مختلف انسانی و اجتماعی را در خود دارد و از سلطه تک صدایی گفتمان مسلط بر جامعه می کاهد تا آنجاکه به واژگونی در نیروهای قاهر فرهنگی، مذهبی، اخلاقی و به سطح آمدن فرهنگ فرودستی و عامیانه می انجامد تا مروج مردم سالاری باشد. رمان نگران نباش نوشته مهسا محب علی، رمانی است که با دستمایه قرار دادن واقعه زمین لرزه در ابرشهر تهران، تخیل واژگونی در ابعاد گوناگون و فرادستی جامعه را به طیف های پایین تر و عام تر طبقات اجتماعی، به خصوص نسل جوان، و بروز گفتمان چندصدایی بسط می دهد. در این رمان، تقریبا تمام نشانه های کارناوال گرایی را می توان جست: گفتمان چندصدایی، زبان عامیانه، نسبیت، رئالیسم گروتسک، واژگونی، دیوانگی، خنده مرگ و...؛ در مقاله حاضر، پس از مروری کوتاه بر ویژگی های کارناوالیته باختین، رمان نگران نباش براساس این نظرگاه و ویژگی های آن، تجزیه و تحلیل شده است.