الگوی مفهومی تسهیم دانش فردی در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نظریه اشاعه نوآوری ها

پیشرفت فناوری در دهه های اخیر، تحولاتی بسیار پدید آورده و منجر به افزایش خلاقیت افراد در سازمان ها شده است. نوآوری، به مثابه محصول خلاقیت کارکنان، از جمله مفاهیم مهمی است که در پیشبرد اهداف سازمان های امروزی به ویژه نیروی انتظامی و کسب مزیت رقابتی برای آن نقشی عمده ایفا می کند. بررسی نظریه اشاعه نوآوری ابزاری مناسب برای درک بهتر جایگاه فرد در افزایش خلاقیت و نوآوری است. با توجه به نقش مهم خلاقیت و نوآوری در تعالی سازمان ها و افزوده شدن آن به وظایف مدیران سازمانی، به ویژه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران که تعاملی بسیار با مردم دارد، کارکنان به مثابه مهم ترین عنصر تشکیل دهنده سازمان، باید بتوانند در جهت ترویج نوآوری و به اشتراک گذاری دانش خود در این زمینه فعالانه گام بردارند و سازمان را در ارتقا و گسترش نوآوری های بیشتر یاری رسانند. با در نظر گرفتن مولفه های موثر بر تسهیم دانش که به طور کلی شامل فرهنگ سازمانی، همکاری بین فردی و تعهد است، بستری مناسب برای پذیرش نوآوری و گسترش آن در ناجا فراهم می گردد. در این پژوهش، با استفاده از بررسی کتابخانه ای و بهره گیری از تجارب سازمان های مختلف و نظر خبرگان، ابتدا نظریه اشاعه نوآوری، عناصر و ویژگی های آن بررسی شد؛ سپس با تحلیل عوامل موثر بر تسهیم دانش، الگوی پیشنهادی مفهومی برای تسهیم دانش فردی در ناجا برای استفاده همه کارکنان از اطلاعات موجود و ایده های جدید ارائه می شود.