کاوش و گروش؛ مطالعه موردی زندگی و آثار مراد ویلفرد هوفمان

اسلام بر اثر آموزه های اصیل و کاربردی اش از آغاز ظهورش موضوع کنج کاوی های جویندگان حقیقت بوده است؛ چنان که بسیاری از پژوهش گران غربی سده های اخیر به انگیزه های گوناگون، گوشه و کنار آن را بررسیده و شماری از آنان بدان گراییده‏اند. باری، آگاهی اندکی درباره دلایل کاوش‏ها و گرایش هوفمان به اسلام در آثار پژوهش گران یافت می‏شود. جست وجو درباره چگونگی مسلمان شدن نامسلمانان غربی، کار نادری نیست، اما بررسی تحلیلی و موشکافانه دلایل گروش و چگونگی اسلام آوری هوفمان و اندیشه های اسلام شناسانه و آثار اسلام شناختی او، کاری نوپدید است. این مقاله به پاسخ‏گویی چیستی همین دلایل می‏پردازد. گمان می‏رود کشش‏های اسلام و رانش‏های مسیحیت از این دلایل بوده باشد. به تعبیر دیگر، هوفمان نخست بر اثر کمبودهای آیین نیاکانی‏اش از آن جدا شد و در کند و کاوهای حقیقت‏خواهانه‏اش، به اسلام رسید و گرایید. با بررسی گونه شناختی و مطالعه موردی زندگی و آثار مراد ویلفرد هوفمان به چگونگی اسلام آوردن این شخصیت برجسته علمی و کاتولیک متعصب بر اثر مطالعه قرآن کریم و مشاهده زندگی مسلمانان، می‏توان پاسخ گفت. او آثار فراوانی در این‏باره پدید آورد و اندیشه های اسلامی را درونی کرد؛ چنان‏که به اجرای مناسک و عبادات اسلامی، بسیار ملتزم بود.