بررسی شیمی کانی، دما- فشار و دگرگونی زمین ساختی گارنت آمفیبولیت های تخت سلیمان، شمال غرب تکاب

مجموعه دگرگونی تخت سلیمان با طیف سنگ شناسی گسترده شامل انواع سنگ های دگرگونی رسی، بازیک و مرمر بوده که در شرایط رخساره شیست سبز تا آمفیبولیت و گرانولیت دگرگون شده اند. سنگ های آمفیبولیت در درجه دگرگونی های بالا ذوب شده و میگماتیت های مافیک در این ارتباط تشکیل شده اند. کانی های دگرگونی اوج در گارنت آمفیبولیت های فشار بالا به طور کامل توسط سیمپلکتیت دما فشار متوسط پلاژیوکلاز-هورنبلند جایگزین شده است. شرایط P-T دگرگونی اوج (M1) سنگ های گارنت آمفیبولیت به دلیل نبود کانی های دگرگونی اوج و ترکیب شیمی مناسب مشخص نیست. شرایط دما و فشار دگرگونی پسرونده (M2) در گارنت-آمفیبولیت بر اساس شواهد بافتی، کانی شناسی و ترکیب شیمی کانی های در حال تعادل در دو مرحله تعیین شد: (1) دگرگونی پسرونده در شرایط کاهش فشار M2-a و (2) مرحله سردشدگی در طی بالا آمدگی و فرسایش سنگ ها M2-b. شرایط دما و فشار تبلور در مرحله (M2-a) حدود oC 700-650 وkbar 8-7 و در مرحله (M2-b) حدود oC 570-510 وkbar 6-5/5 به دست آمد. بر اساس شواهد بافتی، کانی شناسی، محاسبات دما و فشار و مسیر ساعتگرد تغییرات P-T پسرونده در گارنت آمفیبولیت ها نتیجه می شود نخستین قسمت مسیر P-T با شیب تند dP/dT کاهش شدید فشار را نشان می دهد که احتمالا بتوان آن را در رابطه با عملکرد گسل های تراستی در طی ضخیم شدگی پوسته ای و برخورد قاره ای در نظر گرفت. در صورتیکه قسمت دوم مسیر P-T دگرگونی پسرونده در طی سردشدگی و بالا آمدگی سنگ ها به علت نازک شدگی و فرسایش پوسته ای ثبت شده است. بر این اساس رخداد دگرگونی پسرونده و بالا آمدگی گارنت آمفیبولیت ها در مجموعه دگرگونی تخت سلیمان با مدل ضخیم شدگی پوسته ای و نازک شدگی بعدی آن طی فازهای کشش بعد از فشارش مرتبط با فاز لارامید طی بسته شدن نئوتتیس همخوانی دارد