مقایسه سطوح مختلف تداخل زمینه ای بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت های ژیمناستیک

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر تداخل زمینه ای کم با تداخل زمینه ای زیاد بر اکتساب ، یادداری و انتقال مهارت های پایه ژیمناستیک درکودکان سه تا شش سال بود. جامعه آماری شامل52 کودک سه تاشش سال ثبت نام شده در مدرسه ژیمناستیک بودندکه از بین آنها20 نفر بطور تصادفی ساده انتخاب شدند. مهارت های پرش جک پا باز، جک پا جفت و تپانچه؛ مهارت های تعادلی ساده، لک لک، فرشته و مهارت های غلت پا جفت، غلت پا باز، غلت یک پا توسط مربی نمایش داده شد و سپس آزمودنی ها در پیش آزمون این مهارت ها شرکت کردند. از اجرای تمامی پیش آزمون ها فیلمبرداری شد و براساس مجموع میانگین امتیاز سه داور رسمی، آزمودنی ها به ترتیب رتبه بندی و در دو گروه 10 نفری تداخل زمینه ای کم و تداخل زمینه ای زیاد جایگزین شدند. گروه تداخل کم در هر جلسه فقط یکی از مهارت های را تمرین و در آخر همان جلسه پس آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد درشروع جلسه بعد پس آزمون یادداری و انتقال مهارت جلسه قبل را اجرا و تمرین مهارت بعدی را اجرا کردند.گروه تداخل زیاد هر جلسه تمامی مهارت ها را برای 9 جلسه تمرین و در پایان جلسه نهم پس آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد پس آزمون یادداری و انتقال را اجرا کردند. امتیازات داوران از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیره در سطح 5 0/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد در هر سه مهارت تعادل، پرش و غلت بین دو گروه تمرین مسدود و تصادفی تفاوت معنادار بود(0.05>P) . نتایج برتری تمرین تصادفی را دردامنه سنی سه تا شش سال در ژیمناستیک تایید و بر تاثیر نوع مهارت در تداخل زمینه ای تاکیدداشت.