نقد حذف خودارضایی و همجنسگرایی از فهرست اختلالات جنسی در DSM

به اذعان بسیاری از مولفین فشارهای اجتماعی و سیاسی به سادگی انجمن روان پزشکی آمریکا (APA) را وادار به حذف برخی اختلالات رفتار جنسی از طریق رای گیری در این انجمن از کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) نموده است. این انجمن سپس برای اقدام مذکور استدلال هایی را مطرح نموده که همگی از جنس برداشت های کلی نسبت به تمیز وضعیت های بهنجار از نابهنجار هستند. دلایلی همچون شیوع بالای یک رفتار، راحت بودن فرد با آن و فقدان اختلال عملکرد در افراد واجد یک رفتار به عنوان توجیه بهنجار دانستن رفتار موردنظر عرضه شده اند. در این مقاله با در نظر گرفتن معیارهای تمیز وضعیت بهنجار از نابهنجار و اشتباهات انجمن روان پزشکی آمریکا در به کارگیری این معیارها، به نقد دیدگاه ها و برداشت های انجمن نسبت به تعیین وضعیت های سالم و ناسالم به ویژه در خصوص رفتارهای جنسی پرداخته شده است. این معیارها که در حیطه های روانشناسی و پزشکی برای تشخیص وضعیت سالم از بیمار به طور گسترده به کار می روند نشان می دهند که پدیده هایی چون خودارضایی و همجنسگرایی را نمی توان طبیعی دانست. در این مقاله همچنین پژوهشی که توسط مولف در خصوص خاستگاه روانشناختی نابهنجار خودارضایی و ارتباط آن با سازه های نامطلوب همچون وسواس اجبار و تکانشگری و همچنین ارتباط معکوس آن با سازه های مطلوب مانند عزت نفس و سلامت معنوی، انجام شده ارائه گردیده است.