مالیاتها و توزیع درآمد در ایران: رویکرد رگرسیون آستانه ای

دولت ها و سیاست گذاران نظام اقتصادی هر کشور، برای توزیع مطلوب درآمد تلاش می نمایند. توزیع نابرابر درآمد و ثروت در جامعه سبب بروز مشکلات جدی در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور خواهد شد. در این زمینه، منابع مالیاتی مهم ترین ابزار در دست دولت برای بهبود و توزیع مجدد درآمد است. این تحقیق قصد دارد به این سوال پاسخ دهد که سیستم مالیاتی ایران تا چه اندازه در تحقق این موضوع موثر بوده است. در این راستا از داده های 1353-1391 و مدل های رگرسیون آستانه ای استفاده گردیده است. نتایج برآورد مدل حاکی از اثر آستانه ای مالیاتها بر توزیع درآمد دارد بدین معنا که مالیات ها تا یک حد آستانه تاثیر معنی داری بر بهبود توزیع درآمد نداشته اند اما پس از گذشت از این حد آستانه، افزایش نسبت مالیاتها به تولید ناخالص داخلی باعث بدتر شدن توزیع درآمد شده است. دلیل آن نیز به ضعف نظام مالیاتی کشور باز می گردد که عمده فشار مالیاتی بر بخش تولیدی و همچنین بر بخش حقوق بگیران است و نه مشاغل دلالی و غیر مولد.