کارآفرینی سازمانی،بهره گیری ازتوانایی های درونی

نخستین گام جهت شناخت و تبیین درست هر مفهوم یا پدیده، ارائه تعریف روشنی از آن است. کارآفرینی مانند سایر واژه های مطرح در علوم انسانی هنگامی قابل تحلیل و تبیین است که بتوان تعاریف روشن و مشخصی از آن ارائه کرد. در مورد کارآفرینی تعریف واحدی وجود ندارد و از ابتدای طرح آن در محافل علمی، تعاریف متفاوتی از دیدگاه های گوناگون برای آن بیان گردیده است.واژه کار آفرینی از کلمه فرانسوی Entreprendre به معنای متعهد شدن نشات گرفته است (احمدپور داریانی، 1378، ص 3). کارآفرینی یک نوع تصمیم گیری اجتماعی است که توسط نوآوران اقتصادی انجام می شود و نقش عمده کارآفرین را اجرای فرآیند گسترده ایجاد جوامع محلی، ملی و بین المللی و یا دگرگون ساختن نمادهای اجتماعی و اقتصادی می دانست (لمب(R. K. Lamb ) ، 1952).منظور از کارآفرینی فعالیتهای لازم برای ایجاد یک شرکت در شرایطی است که بازارهای آن کاملا شکل نگرفته اند و بخش های تولید آن نیز کاملا شناخته شده نیستند (اشتاین(Leibenstein ) ، 1968). رویداد کارآفرینی شامل: ابتکار، سازماندهی، مدیریت اجرایی، استقلال نسبی و مخاطره پذیری است (شاپیرو(A. Shapero ) ، 1975)