توسعه پیچیدگی تعاملی، نشانگرهای تعامل و تراکم تعامل در روش نگارش مشارکتی و نگارش مشارکتی الکترونیکی

مطالعه حاضر به بررسی پتانسیل روش نوشتاری مشارکتی و مشارکتی الکترونیکی در توسعه پیچیدگی تعاملی، استفاده از نشانگرهای تعامل و تراکم تعامل می پردازد. برای این منظور، 66 دانش آموز زن ​​ایرانی با سطح سواد زبان انگلیسی متوسط در این مطالعه شرکت کردند. تجزیه و تحلیل مکالمات ضبط و رونویسی شده در نوشتار مشارکتی و تجزیه و تحلیل مکالمات در نوشتار مشارکتی الکترونیکی در سایت نوشتار الکترونیکی نشان داد که نوشتن مشارکتی به پیچدگی تعامل بیشتری نسبت به نوشتار مشارکتی الکترونیکی منجر شد. همچنین شمارش کمی نشانگرهای تعامل حاکی از آن است که نشانگرهای اطلاعاتی در نوشتار الکترونیکی نسبت به نوشتار مشارکتی به طور معناداری بیشتر بوده در حالی که نشانگرهای تعاملی، احساسی نگرشی و تاکیدی در نوشتار مشارکتی بیشتر بوده است. اندازه گیری تراکم تعامل نیز نشان داد که تراکم تعامل در نوشتار مشارکتی بیشتر بوده است . نتایج می تواند در امکان اجرای سنجش تعامل برای ارزیابی کیفیت تعامل، اجرای کارهای تولیدی مشترک به جای تکنیک های استخراج به منظور ارزیابی و امکان آموزش شیوه ها و استراتژی های تعامل مورد استفاده گردد.