مقایسه کریجینگ شاخص رسته ای با روش های سنتی در مدل سازی و تفکیک زون های کانی سازی و دگرسانی در معدن مس میدوک

شناسایی آلتراسیون ها و زون های کانی سازی و تفکیک آن ها در کانسارهای پورفیری، برای ارزیابی دقیق ذخیره، طراحی معدن و تنظیم خوراک ورودی به کارخانه فرآوری، اهمیت زیادی دارد. روش های سنتی در تفکیک زون ها به دلیل دقت کم و وقت گیر بودن، دخالت شخص کاربر در تعیین مرزها و همچنین کاربرد قوانین درون یابی یکسان برای کانسارهای مختلف می تواند با خطا همراه باشد. در این پژوهش، روش زمین آماری کریجینگ شاخص رسته ای برای تفکیک آلتراسیون ها و زون های کانی سازی در کانسار مس پورفیری میدوک بررسی شده است. بدین منظور داده های آلتراسیون و زون های کانی سازی در بانک اطلاعاتی گمانه ها به صورت باینری تبدیل شده و واریوگرام شاخص زون های مختلف ترسیم شد و احتمال حضور هریک از زون ها در مدل بلوکی به طور مجزا به روش کریجینگ شاخص تخمین زده شد. در نهایت احتمالات وجود زون های مختلف در هر بلوک با یکدیگر مقایسه و زون آلتراسیون و کانی سازی غالب برای هر بلوک با کدهای رنگی مختلف مشخص شد. در مرحله بعد با استفاده از روش زمین آماری کریجینگ معمولی، توزیع عیار در زون های مختلف و میزان ذخیره هر زون به صورت مجزا محاسبه شده است. نتایج روش کریجینگ شاخص رسته ای و مقایسه آن با حفاری های جدید انجام شده به منظور اعتبارسنجی نتایج، نشان می دهد که این روش در تعیین و تفکیک مرزها، نسبت به روش کلاسیک، دقت به مراتب بیش تری دارد. نتایج این مطالعات هم چنین نشان می دهد که با توجه به شعاع تاثیر واریوگرام های مدل سازی شده، زون سوپرژن و هیپوژن در کانسار به ترتیب تا افق 2100 و 1300 ادامه دارند. آلتراسیون پتاسیک نیز تا افق 1250 در عمق ادامه دارد و آلتراسیون غالب در کانسار، از نوع فیلیک است. بنابراین با استفاده از اطلاعات جدید و در نظر گرفتن عیارحد 25/0% مس، ذخیره ای بالغ بر 18/1 میلیارد تن برای مجموع زون های کانی سازی با متوسط عیار 78/0% برای این کانسار برآورد می شود.