بررسی تاثیر حرارت ورودی بر ریزساختار، خواص مکانیکی و رفتار خوردگی مقاطع جوشکاری شده آلیاژ آلومینیم 321H-5083 به روش P-MIG

در این پژوهش به بررسی تاثیر حرارت ورودی بر ریزساختار، خواص مکانیکی و رفتار خوردگی جوش آلیاژ آلومینیم 321H-5083 جوشکاری شده تحت فرایند میگ پالسی پرداخته شده است. آلیاژ آلومینیم 5083 در صنایع دریایی به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه شرایط محیطی و تماس با آب دریا، خوردگی این آلیاژ و به خصوص منطقه جوش آن همواره مورد توجه محققین است. از فرایند قوسی فلز-گاز پالسی به دلیل کاهش حرارت ورودی و کاهش منطقه متاثر از حرارت برای جوشکاری استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که افزایش حرارت ورودی، سبب کاهش نرخ سرد شدن نمونه ها و رشد بیش تر دندریت ها و همچنین، باعث افزایش فاصله بین بازوهای دندریتی در فلز جوش شده است. در ناحیه متاثر از حرارت، افزایش حرارت ورودی سبب پیشرفت بیش تر استحاله های تبلورمجدد، رشد دانه و افزایش اندازه دانه ها می شود. نتایج حاصل از آزمون کشش و ریزسختی، افت خواص مکانیکی در منطقه متاثر از حرارت را نشان می دهند. تمامی نمونه های جوشکاری شده، مقاومت به خوردگی حفره ای پایین تری را نسبت به فلز پایه از خود نشان می دهند. افزایش حرارت ورودی تاثیر قابل ملاحظه ای بر رفتار خوردگی فلز جوش نداشته است؛ اما در ناحیه متاثر از حرارت با افزایش حرارت ورودی نمودار به سمت چپ جابه جا شده است که نشان دهنده بهبود رفتار خوردگی ناحیه متاثر از حرارت به دلیل کاهش نرخ سرد شدن و حل شدن بیش تر فاز β است.