مسیریابی بهینه خودروهای امدادی در زمان وقوع حوادث با استفاده از الگوریتم مسیریابی در GIS (مطالعه موردی: شهر مشهد)

امروزه مدیریت و برنامه ریزی برای کاهش آثار مخرب ناشی از وقوع بحران ها به یکی از چالش های اصلی دولت ها تبدیل شده است. برنامه ریزی برای پیشگیری از وقوع حوادث از یک سو و تصمیم گیری های درست برای کاهش آثار ناشی از وقوع بحران از سوی دیگر اهداف کلیدی مدیریت بحران هستند. مسئله کوتاه ترین مسیر همیشه یکی از کاربردی ترین مسائل در آنالیزهای مکانی در حمل و نقل و همچنین سیستم های خدماتی مکان مبنا بوده است. با توسعه و پیشرفت روزافزون این سیستم ها با توجه به پیچیدگی های مدل های ریاضی و ساختار شبکه ای، الگوریتم های مختلفی برای مسیریابی بهینه با توجه به پارامترها و خصوصیات و ساختار شبکه ارائه شده است. لذا پژوهش حاضر به مسیریابی خودروهای امدادی (آتش نشانی و اورژانس) با فرض احتمال سالم بودن و همچنین خرابی مسیرهای ارتباطی در زمان وقوع بحران در شهر مشهد پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی بوده و برای تحلیل داده ها از نرم افزار ArcGIS و دستور تحلیل شبکه استفاده شده است. در تحقیق حاضر برای مسیریابی تسهیلات امدادی، شش مکان مهم به لحاظ جمعیتی و استراتژیک (پایانه مسافربری، صدا و سیما، دانشگاه فردوسی، هتل پارس، نمایشگاه بین المللی و ایستگاه مترو طبرسی) انتخاب شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در صورت سالم بودن مسیرهای ارتباطی به طور میانگین اورژانس در فاصله زمانی 9/5 دقیقه و آتش نشانی در فاصله زمانی 4 دقیقه به محل وقوع حوادث (مکان های تعیین شده) خواهند رسید. اما با در نظر گرفتن احتمال خرابی مسیرهای ارتباطی این زمان برای اورژانس 9/9 دقیقه و برای آتش نشانی دقیقه خواهد بود.