زمین شیمی و خاستگاه کانسار سنگ آهن- خاک سرخ مامونیه، استان مرکزی

کانی سازی آهن در کانسار سنگ آهن- خاک سرخ مامونیه، در توف ها، گدازه های تراکیتی- تراکی آندزیتی و سنگ های آذرآواری به سن پلیوسن رخ داده است. بر اساس بررسی های صحرایی و کانی شناسی، کانسنگ شامل کانه اصلی هماتیت به همراه سیلیکای ریزبلور فراوان به صورت لایه ها و میان لایه های ظریف در ضخامت های مختلف و رنگ های متنوع است. با توجه به پایین بودن میزان Cr و Zr و بالا بودن میزان V، Zn و Sr در کانسار مامونیه، می توان نتیجه گرفت که این کانسار مرتبط با فعالیت های آتشفشانی زیردریایی است. داده های زمین شیمیایی شامل الگوهای REE عادی سازی شده با کندریت به خوبی نشان می دهد که محلول های گرمابی بستر دریا محتمل ترین منبع محلول های کانی ساز هستند. نمودار مجموع عناصر (Cu+ Co+ Ni) در مقابلREE ∑ در کانسار مامونیه نیز بیان کننده نقش محلول های گرمابی مناطق عمیق دریا در ته نشست کانسنگ است. الگوهای REE عادی سازی شده با کندریت، غنی شدگی LREE نسبت به HREE، بی هنجاری مثبت Eu و بی هنجاری منفی Ce ، بیانگر این است که منبع آهن در کانسار مامونیه از پوسته اقیانوسی بوده است. بر اساس شواهد موجود می توان دریافت که کانسار مامونیه در اثر شسته شدن آهن و سیلیکا از سنگ های آتشفشانی زیردریایی به وسیله محلول های گرمابی در زون فرورانش و ته نشست لایه ای تشکیل شده است.