ارائه مدل نگهداری و بهسازی شبکه راه های اصلی با به کارگیری تحلیل هزینه چرخه عمر -مطالعه موردی استان خراسان جنوبی

به علت گسترش روزافزون راه ها و محدودیت در بودجه ، مدیریت روسازی همواره مورد توجه محققان بوده است. هدف از این تحقیق در نظر گرفتن تحلیل هزینه چرخه عمر و نرم افزار HDM-4، در راستای تعیین نوع و زمان اجرای به صرفه ترین روش های نگهداری و بهسازی می باشد. بدین منظور، قطعات همگن اولیه با بررسی عواملی همچون شاخص وضعیت روسازی، شاخص ناهمواری بین المللی و افت و خیز حسگر مرکزی دستگاه FWD، در سطح شبکه ای از راه های اصلی، تشکیل شدند. سپس با ادغام آن ها، قطعات همگن نهایی مشخص و راهکارهایی به منظور بهبود شرایط، معرفی شدند. اثر هر یک از راهکارها بر ناهمواری، بررسی و مجموع هزینه های همراه شده با اجرای هر یک از راهکارها، محاسبه گشت و به صرفه ترین مورد برای هر قطعه، تعیین شد. اهمیت بودجه و نرخ تنزیل، موجب شد تا اثرات تغییر در آن ها، توسط آنالیز حساسیت، ارزیابی شود. نتایج نشان داد کلیه راهکارهای انتخابی (به جز راهکار پایه)، توانسته اند از ناهمواری در طول دوره تحلیل، بکاهند. همچنین مقادیر بالای هزینه های کاربران نسبت به هزینه های اداره-های راهداری، اهمیت آن ها در تحلیل هزینه چرخه عمر را نمایان ساخت. از طرفی با افزایش نرخ تنزیل از صفر به دو درصد، با انتخاب راهکارهای ارزان تر یا پرهزینه تر در نرخ تنزیل صفر، گزینه های اجرایی به ترتیب ثابت مانده و یا به مورد ارزانتر تبدیل شد ه-اند. این مورد اهمیت نرخ تنزیل در تحلیل های مربوطه را نشان می دهد. در مورد بودجه های تخصیصی اولیه از طرف سازمان راهداری، مشخص شد در نظر گرفتن بودجه 100 میلیارد ریالی برای بهسازی شبکه در اولین سال از تحلیل با افزایش سالانه 10 درصدی، برای برنامه عملیاتی پیشنهادی مکفی می باشد. همچنین بودجه 700 میلیارد ریالی به عنوان حداقل بودجه مورد نیاز اجرای برنامه عملیاتی و ذخیره 54 درصد از کل بودجه اولیه، تعیین شد که کارآمدی برنامه عملیاتی پیشنهادی در حفظ سرمایه های ملی را عنوان می دارد.