حل مناقشه ی شبکه ی آبیاری و زهکشی سفیدرود با استفاده از نظریه ی بازی ها

در سال‏های اخیر پیامدهای اجتناب ناپذیر سیر صعودی تقاضا و همچنین کاهش ذخایر منابع طبیعی مختلف، به خصوص آب موجب افزایش مناقشات شده است. هدف از این پژوهش بررسی و ارائه‏ی راهکار برای حل مناقشه‏ی شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود با استفاده از نظریه‏ی بازی ها می‏باشد. برای مدل سازی و تحلیل مناقشه‏، از مدل گراف برای حل مناقشه GMCR)) استفاده گردیده است. پس از تعیین بازیگران (شرکت آب منطقه‏ای، سازمان جهاد کشاورزی، استانداری و کشاورزان منطقه) و گزینه های هر یک و وارد کردن آن‏ها به مدل، 64 حالت در این مناقشه ایجاد شد، که با استفاده از مفاهیم حل غیرهمکارانه و با توجه به اولویت‏بندی استراتژی ها توسط تصمیم‏گیرندگان، 4 وضعیت به منزله نقاط تعادل شناسایی شد. بعد از تحلیل نهایی نرم‏افزار در مورد قوی‏ترین نقاط تعادل، یکی از نقاط تعادل، وضع موجود و پایه است و نقطه تعادل دیگر وضعیتی است که کشاورزان آبیاری نوبتی را رعایت می‏کنند که وضعیت مطلوبی در آینده خواهد بود؛ لذا می‏بایست با آموزش کشاورزان و مشارکت دادن آنها در تصمیم گیری ها به عنوان یک بازیگر اصلی و با تشکیل تشکل آببران وضعیت مشارکت آنان را در مدیریت منابع آب منطقه بهبود بخشید، تا به پایداری وضعیت استفاده از منابع از مناقشه ها کاست.