تلفیق گرامر صریح و روش تعاملی در کلاس آموزش زبان فرانسه

در سال های اخیر، طرفداران روش آموزشی تعاملی کم و بیش به این نتیجه رسیده اند که در کلاس آموزش فرانسه به عنوان زبان خارجی مفاهیم گرامری می توانند به صورت صریح تدریس شوند. گرامر ضمنی (حرکت از متن به گرامر) که توسط روش های آموزشی تعاملی پیشنهاد می شود، برای شرایط آموزشی مانند ایران، که از محیط های فرانسوی زبان دور می باشند، قابل استفاده نیست. زیرا هدف اصلی این متد ها افزایش توانایی زبان آموز در زمینه های مختلف اجتماعی می باشد. تحقق این هدف در دانشگاه های ایران به طور کامل میسر نمی باشد، زیرا اهم مواد درسی شامل متون تخصصی و دشواری است، که نیاز به تسلط بر دستور، نحو، و غیره دارد. ناتوانی ناشی از عدم تسلط بر گرامر، دانشجویان را در برابر بخش مهمی از اهداف سرفصل دروس، به ویژه نگارش در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به چالش می کشاند. این مقاله به بررسی مهارت های علمی و عملی دانشجویان ایرانی پس از پایان چهار ترم آموزش زبان فرانسه می پردازد. از آن جا که نگارش صحیح ملاک ارزیابی دانش زبانی است، باید با جدیت بیشتر و از همان ابتدا زبان آموزان را نسبت به اهمیت دستور زبان، به ویژه در زمینه نگارش، آگاه کرد.