توصیف و تحلیل شیوه های زبانی و فرا زبانی متهمان گویش شیرازی جهت اقناع در دادگاه های علنی شیراز: تحلیل گفتمان دادگاه کیفری (زبان شناسی حقوقی)

پژوهش حاضر که به روش میدانی صورت گرفته است، مطالعه تحلیل- توصیفی است که با هدف کاربرد دانش و راهبردهای کاربردشناسی زبان در گفتمان زبان شناسی حقوقی جهت بررسی شیوه های اقناع به کار گرفته شده در گویش شیرازی در دادگاه های کیفری شیراز است که متهمان جهت متقاعد نمودن قاضی به کار برده اند. داده های پژوهش از 20 جلسه علنی دادگاه شهر شیراز جمع آوری شده است که در مجموع 2112 جمله بوده است. از این میان، 654جمله متعلق به وکلای مدافع، 351جمله مربوط به قاضی، 987 جمله متعلق به متهمان و 120 جمله متعلق به شاکیان بوده است .در این پژوهش، جملاتی که متهمان به کار برده اند به لحاظ تحلیل شیوه های اقناع زبانی و فرا زبانی بررسی شده است. هم چنین، پژوهشگر به دنبال پاسخگویی به این مسئله بوده است که چگونه کنش گران از دانش زبان شناختی (نحو، معنا شناسی ،کاربردشناختی،...) و فرا زبانی جهت اقناع یکدیگر بهره می گیرند. یافته های پژوهش بیانگر آن است که متهمان جهت اقناع قاضی، بر شیوه های زبانی و راهبردهای کاربردشناسی، حذف، اظهار، نام دهی، برانگیختن احساسات قاضی، انکار جرم و هم چنین شیوه های فرازبانی از قبیل گریه یا سکوت در گفتمان دادگاه در حوزه زبان شناسی حقوقی تاکید می ورزند.