تخمین تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان و گردشگران دریاچه زریبار و بررسی عوامل موثر برآن با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط (CVM)

تحقیق حاضر، توصیفی از نوع پیمایشی است. این پژوهش با هدف برآورد تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان دریاچه زریبار با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط شناخت عوامل موثر بر آن صورت گرفت. بدین منظور، اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات اسنادی و میدانی به صورت پرسشنامه در میان افراد بومی و گردشگران غیربومی به دست آمد. برای تعیین حجم نمونه مناسب از فرمول کوکران (1977) استفاده شده که براساس این فرمول 384 پرسشنامه تکمیل شده است. برای تکمیل پرسشنامه ها گردشگران محلی و گردشگرانی از شهرهای دیگر ایران ، در نظر گرفته شده است. به منظور روایی و پایایی متغیرهای پرسشنامه، از روایی محتوا و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. در این مطالعه برای سنجش تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان در بررسی روش ارزش گذاری مشروط، از پرسشنامه انتخاب دوگانه (DDC) و برای تحلیل و برآورد تمایل به پرداخت و سطح معنی داری آماره ها، از دو نرم افزار Maple 16 وStata 12 استفاده شده است. در بخش تمایل به پرداخت افراد برای ارزش حفاظتی دریاچه زری بار 1/34درصد پیشنهاد میانی (نخستین پیشنهاد)را نپذیرفتند و تمایلی برای پرداخت1000 تومان از درآمد ماهیانه خود را برای حفاظت از دریاچه زری بار نداشتند؛ در حالی که9/65 درصد آن را پذیرفتند. زمانی که پیشنهاد پایین تر (500تومان)برای افرادی که پیشنهاد اول را نپذیرفته بودند مطرح شد،2/12 درصد آنرا نپذیرفتند؛ اما مورد پذیرش9/21درصد قرار گرفت. آن دسته از پاسخ گویان که نخستین پیشنهاد (1000تومان) را پذیرفته بودند، در برابر پیشنهاد بالاتر قرار گرفتند که آیا حاضر به پرداخت2000 تومان در جهت حفاظت از این دریاچه هستند،5/25درصد پیشنهاد سوم را نپذیرفته و 4/40 درصد پذیرفتند. میانگین تمایل به پرداخت بازدید کنندگان دریاچه زریبار در سال 1392، 430 تومان برای بازدید هر فرد و ارزش تفریحی و حفاظتی سالانه دریاچه در این سال با فرض 3 میلیون بازدید کننده حدود 1290000000 تومان برآورد شد. همچنین نتایج این پژوهش نشان می دهد که تاثیر متغیرهای میزان درآمد و تحصیلات بر تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان معنادار است.