اصلاح شیمیایی پلی الفین ها به روش اکستروژن واکنشی

اکستروژن واکنشی، روشی جذاب در فراوریپلیمرها با رویکردی اقصادی است که در کنار فرایندآمیزه سازی مذاب، واکنش های شیمیایی متعدد از جمله پلیمری شدن، پیوندزنی، ایجاد شاخه و... نیز قابل انجام است. عدم استفاده یا کاهش میزان حلال، زمان کوتاه واکنش، پیوستگی فرایند و هزینه های نسبتا پایین زیرساختی از دیگر مزایای این روش است که امروزه توجه فراوانی را در زمینه اصلاح شیمیایی اکثر پلیمرهای تجاری به ویژه پلی الفین ها به خود معطوف ساخته است. بنابراین در این تحقیق، اصلاح شیمیایی الفین ها که مرسوم ترین مواد تجاری مورد استفاده در دو حوزه صنعت و پژوهش های دانشگاهی هستند، مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش ابتدایی مقاله شرایط فرایندی مرسوم، سازوکارهای اصلاح رادیکال آزاد پلی الفین ها در حالت مذاب و همچنین دستورالعمل های عمومی به عنوان عوامل اساسی در کنترل ساختار محصول نهایی بیان شده است. در ادامه به نقد سنتز پلی الفین ها با روش عامل دار کردن واکنشی پرداخته شده است. این مواد که به عنوان پیش ماده در کوپلیمرسازی پیوندی دیگر پلی الفین ها مورد استفاده قرار می گیرند، شامل پلی الفین های پیوند داده شده با متاکریلیک ها، اکسازلین، استایرن، فومارات و مالئیک انیدرید هستند.