گونه شناسی منابع علوم و فنون قرائات در حوزه اصطلاحات دانش قرائت

بررسی زبان دانش و شیوه تعلیم و تعلم آنها از نیازهای ضروری در علوم اسلامی است. توجه به اصطلاحات دانش قرائت و علوم وابسته به آن به عنوان یکی از علوم متقدم اسلامی از جمله راهکارهای بایسته در حوزه تحلیل زبان دانش قرائت به شمار می رود. موضوع اصلی این نوشتار بررسی منابع اصطلاح شناسی در حوزه دانش قرائت و علوم مرتبط با آن و گونه شناسی این منابع است. نتایج مهمی که با بررسی منابع به دست آمده آن است که عمده فعالیت ها در این بخش، از سوی دانشمندان اهل سنت انجام شده است و دانشمندان شیعه سهم کمی را به خود اختصاص داده اند. ترجمه، تدوین متون، نقد کتب مصطلحات، بررسی خاستگاه اصطلاحات، گونه شناسی آنها و بررسی نقش دانشمندان فریقین از جمله فعالیت های مفید و لازم در این عرصه است. اصطلاحات دانش قرائت بر اساس رابطه معنایی به اقسام گوناگونی مانند متداخل، مشترک، متباین، مترادف، قابل تقسیم پذیر است. این پژوهش گونه شناسی منابع دانش قرائت، زمینه های تحقیق در این عرصه را روشن نموده و منابع مورد نیاز را به علاقه مندان این رشته معرفی نموده است.