تاثیر عوامل تاریخی بر نظام مدیریت نوین روستایی در ناحیه طالقان

مساله مدیریت در واقع یکی از گفتمان های مهم در حیطه سیاستگزاری و برون رفت از مشکلات وضع موجود روستاها است. از این حیث، نگاهی تاریخی به ریشه ها و بنیان های عوامل تاثیرگذار بر مدیریت بسیار حائز اهمیت است. این مقاله نیز، درپی واکاوی عوامل تاریخی است که بر مدیریت روستایی در ایران تاثیرگذار هستند.
محدوده مورد مطالعه شهرستان طالقان، واقع در استان البرز است. در این پژوهش، پارادایم شناخت علمی تفسیری، روش تحقیق کیفی (مبتنی بر منطق استفهام) و رویکرد آن تاویل گرایی است. در این جهت گیری، به نقش پویش ها و رویدادهایی پرداخته می شود که در فرآیند مساله موردنظر منجر به نمود پدیدارهای عینی می شود. همچنین، ایستارها و بایسته هایی تحلیل می گردند که مکانیسم اصلی و زیربنایی پدیده موردبررسی را متاثر می سازند. با توجه به مساله پژوهش و هدف آن (تحلیل تاریخی)، جامعه هدف (ناحیه طالقان) تحلیل متون مورد استفاده قرار گرفت. در بین منابع تاریخی مرتبط با جامعه هدف، 10 منبع مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و برای تحلیل اطلاعات در چارچوب رویکرد تاویل گرایی، از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است. پژوهش صورت گرفته حاکی از آن است که، نظام مدیریت نوین روستایی، متاثر از دو دسته عوامل شرایطی (توپوگرافی ناهموار و موقعیت کوهستانی، انزوای سیاسی- فضایی و تسلط اقتصاد معیشتی مبتنی بر شبانی) و تعاملی (تسلط انزواگرایی، بنیادگرایی مذهبی، محافظه کاری روستاییان، تمسک بر باورهای ماورایی و استقلال طلبی و برتری جویی) و پیامد حاصل از آنها در قالب خودمداری و کنش گسسته دچار ضعف شده است. براین اساس، در ایجاد و کارآمدسازی مدیریت نوین روستایی، توجه به خصایص فرهنگی برآمده از محیط جوامع روستایی که در ادراک محیطی روستاییان و کنش آنها تاثیرگذار هستند؛ بایستی مورد توجه و تاکید قرار گیرند.