عوامل موثر بر مکان گزینی خدمان ایمنی در بافت روستایی

از میان کاربری ها و خدمات موجود در روستا، توزیع و مکانیابی بهینه ایستگاه های آتش نشانی به دلیل اهمیت و توجه روزافزون به امر ایمنی و ارائه تمهیداتی در زمینه پیشگیری و مقابله با آتش سوزی و حادثه از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. با توجه به مقرون به صرفه نبودن استقرار مراکز آتش نشانی و خدمات ایمنی در تمامی روستاها، احداث و مکانیابی صحیح این پایگاه ها می تواند باعث افزایش کارایی و ضریب ایمنی روستاها شود. در این پژوهش، روستاهای داشبند، ناچیت و رحیم خان به عنوان روستاهای منتخب از میان روستاهای شهرستان بوکان، باهدف تعیین مکان مناسب برای پایگاه آتش نشانی در بافت روستا مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از روش تلفیقی AHP-Fuzzyبا تکیه بر معیارهای همچون نوع کاربری، فاصله از مراکز آموزشی، فاصله از ساختمان دهیاری، فاصله از معابر اصلی، فاصله از منبع آب روستا و فاصله از مراکز بهداشتی و درمانی برای مکانیابی پایگاه آتش نشانی در بافت روستا انتخاب گردید نتایج نشان می دهدکه با توجه به فاکتورهای در نظر گرفته شده و بهره گیری از مدل تلفیقی در انتخاب مکان مناسب به منظور احداث پایگاه آتش نشانی در بافت روستای داشبند کاملا منطقی بوده است.