اثر نوکلئولین غشایی به عنوان یک گیرنده اختصاصی جهت دارورسانی هدفمند نانوذرات پلی لاکتیک- پلی گلایکولیک اسید حاوی داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین و هدفمند شده با آپتامر AS1411 به سلول های سرطانی

نوکلئولین فراوان ترین فسفوپروتئین موجود در هسته سلول می باشد که به مقادیر زیادی در سطح غشاء پلاسمایی سلول های سرطانی دیده می شود. این مطالعه با هدف نقش نوکلئولین غشایی در هدف گیری سلول های سرطانی با استفاده از نانوذرات هدفمند شده با آپتامر AS1411 و بدنبال آن هدف گیری و درمان اختصاصی این سلول ها در مقایسه با سلول های غیرسرطانی انجام گرفت.
در این مطالعه تجربی داروی شیمی درمانی دوکسوروبیسین بطور همزمان در درون ساختار ماتریکس پلیمری نانوذرات پلی لاکتیک-پلی گلایکولیک اسید پگیله شده )PLGA-PEG)با استفاده از روش امولسیون دوگانه تبخیر حلال کپسوله شدند، و سپس با مولکول آپتامر از طریق واکنش بین گروه آمین آپتامر و گروه کربوکسیل انتهای پلیمر متصل و هدفمند شده و در ادامه نقش نوکلئولین غشایی در دارورسانی هدفمند این نانوذرات هدفمند شده با استفاده از آزمون های فلوسایتومتری و سمیت سلولی مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج آزمون های فلوسایتومتری و سمیت سلولی، بیانگر حضور مقادیر بالای نوکلئولین در سطح غشاء پلاسمایی سلول های سرطانیC26 وC6 و به طبع آن افزایش معنی دار میزان جذب سلولی و سمیت سلولی این نانوذرات هدفمند شده با آپتامر توسط سلول های سرطانی در مقایسه با سلول های L929 بود (0/01P<).
نتایج این مطالعه نقش مهم نوکلئولین را به عنوان یک گیرنده اختصاصی در سطح غشاء پلاسمایی سلول های سرطانی جهت اتصال به نانوذرات هدفمند شده با آپتامر AS1411 به عنوان لیگاند اختصاصی و بدنبال آن افزایش ورود درون سلولی و نیز سمیت سلولی نانوذرات با مکانیسم اندوسیتوز و با واسطه گیرنده لیگاند را نشان می دهد.