شیوه سیاست نامه نویسی در مطالعات راهبردی

سیاست نامه یکی از ابزارهای کمک به فرایند تصمیم گیری در هر کشور است. طرح چارچوبی برای شیوه نگارش سیاست نامه زمینه را برای انتقال مناسب راه ‏حل ها برای مسئله سیاسی و راهبردی در چرخه سیاستگذاری فراهم می‏سازد. برای این کار مقاله حاضر نخست به جایگاه علم سیاستگذاری به عنوان علم در عمل برای کمک به مراکز راهبردی مثل دولت در علوم سیاسی می‏پردازد. پس از آن در فرایند سیاستگذاری توجه به چرخه سیاستگذاری به عنوان مبنای تصمیم گیری منطقی مطرح می‏شود. با شناخت فرایند سیاستگذاری، امکان تمایزگذاری بین دو نوع نوشتار راهبردی -مطالعه سیاستگذاری و سیاست نامه امکان پذیر می‏گردد. در نهایت مقاله به شیوه نگارش سیاست نامه از معیارهایی که برای توصیف مسئله، تحلیل مسئله و در مرحله سوم سناریوسازی و ارائه راه‏حل اشاره دارد. لازم به ذکر است که این شیوه ها به عنوان مبنای راهنما مطرح است و روش تجویزی محسوب نمی‏شود. لذا یکی از راه های پیشنهادی یا یک الگو و راهنمای ارتباطی بین مراکز راهبردی و مشاوره‏ دهی و مقامات تصمیم گیر در سطح کلان جامعه محسوب می‏شود.