رعایت اعتدال مزاج و میانه روی دو اصل مهم در فرهنگ غذایی پارسیان عهد هخامنشی

طبق گزارش برخی مورخان و نویسندگان یونانی و رومی، میانه روی در مصرف خوراک ها و رعایت اعتدال مزاج، دو اصل مهم در فرهنگ غذایی پارسیان در عهد هخامنشی بوده است؛ اما تاکنون در پژوهش های مختلف مربوط به تاریخ هخامنشیان، این موضوع به دقت مورد بررسی قرار نگرفته است. با توجه به این که تنها در منابع کلاسیک تاریخ هخامنشی، به این دو نکته غذایی اشاره شده، در این پژوهش برآنیم تا با بررسی دقیق منابع مذکور، و با دیدگاهی انتقادی نسبت به این آثار و تطبیق منابع کلاسیک با دیگر شواهد تاریخی، باستان شناختی، زبان شناختی و حتی اسطوره شناختی موجود، ضمن بررسی صحت و سقم این گفتار، مشخص نماییم که منظور از پارسیان در منابع نامبرده، کدام گروه ها و طوایف قوم پارس است؟ نتایج بررسی ها حاکی از آن است که شواهد متعددی در منابع کلاسیک، برای تایید این سخن در ادوار مختلف تاریخ هخامنشی- دست کم از آغاز تا پایان فرمانروایی اردشیر دوم- وجود دارد؛ اما این دو اصل غذایی را، طبق گزارش های قابل اطمینان مندرج در منابع کلاسیک، تنها می توان به عنوان جزیی مهم از فرهنگ غذایی اشراف و نخبگان نظامی، شاه و دربار و نیز برخی قبایل قوم پارس محسوب داشت؛ نه تمام قبایل و طوایف قوم پارس در روزگار هخامنشیان.