سکسوالیته در مردم شناسی: شکل گیری و تحولات مفهومی و پژوهشی جاری و آتی آن

سکسوالیته[1] از دیرباز، از زمانی که مردم شناسان در خانه، زندگی جوامع بدوی را روایت می کردند، یکی از حوزه های تحت بررسی مردم شناسانه بوده است. در تاریخ تحول این رشته، مطالعه ی سکسوالیته تحولات زیادی را پشت سر گذاشته است. مطالعه ی سکسوالیته از بررسی رفتار اگزوتیک جنسی در اقوام بدوی آغاز شد و در قرن بیستم به عنوان زیرمجموعه ای از نهاد خانواده مورد بررسی مردم شناسانه قرار گرفت. از اواخر قرن بیستم، موضوع ها و نگرش های جدیدی همچون هویت جنسی، نگاه جنسی، جهت گیری جنسی و بازتعریف انتقادی خود مفهوم سکسوالیته در دستور کار مردم شناسان قرار گرفت. برای نمونه، آخرین تحول در این حوزه پهن دامنه مربوط به مطالعه اچ آی وی/ ایدز و سکسوالیته است. به طور مشخص تر، نگاهی به حوزه ی مردم شناسی سکسوالیته در ایران نشان می دهد این حوزه هنوز در ابتدای راه قرار داشته و حوزه ای نوپا و رو به رشد قلمداد می شود. این مقاله در واقع نوعی بازنگری و تامل تاریخی بر حوزه ی پژوهشی مردم شناسی سکسوالیته، تحولات و سوگیری جاری و آتی آن در جهان و ایران است.
[1] در یک برداشت کلی، مفهوم سکسوالیته (Sexuality) به میل جنسی، رفتار جنسی، جنس و جنسیت اشاره می کند (فوکو، 1384) اما از آن جا که معادل دقیقی برای آن در فارسی وجود ندارد ترجیح بر این است که خود کلمه استفاده شود.