بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی به روش قصه گویی بر مولفه های خلاقیت دانش آموزان ابتدایی

خلاقیت پتانسیل و توانایی است که در فکر، اندیشه، قلم، رفتار و عمل انسان جلوه پیدا می کند و یکی از الزامات اساسی زندگی پیچیده، مدرن و شتابان جوامع و انسان های امروزی است؛ خصیصه ای که در اولین سال های زندگی می توان به بهترین شکل ممکن آن را پرورش داد و بارور کرد. بدون شک بخشی از ناکارآمدی نظام آموزشی مربوط به کوتاهی و بی توجهی به این امر است، و نظام های آموزشی باید جهت پرورش خلاقیت، فرصت های مختلفی را برای کودکان فراهم آورند.
پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش مهارتهای زندگی به روش قصه گویی بر مولفه های خلاقیت دانش آموزان ابتدایی صورت گرفت.
پژوهش از نوع تجربی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. به همین منظور از بین کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی شهر قزوین تعداد 40 دانش آموز که در سال تحصیلی 92-91 در مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای بعنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش طی 6 جلسه 45-30 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفت. قبل و بعد از اجرای متغیر مستقل، آزمون تفکر خلاق تورنس(فرم ب) بعنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. سپس داده های بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یکراهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های به دست آمده نشان داد بین آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل در مولفه های(سیالی، انعطاف پذیری و ابتکار) تفاوت معناداری وجود دارد.(05/0 > P)
نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر نشان داد آموزش مهارتهای زندگی به روش قصه گویی موجب افزایش خلاقیت دانش آموزان ابتدایی می شود.