بررسی تطبیقی مولفه های اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی در کیفیت زندگی و سلامت سالمندان (مناطق شمال و جنوب شهر تهران)

توجه به مسایل و نیازهای دوران سالمندی، ضرورتی اجتماعی در جهت ارتقای کیفیت زندگی سالمندان به شمار می رود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مولفه های اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی بر کیفیت زندگی و سلامت سالمندان در مناطق(1و3) شمال تهران و مناطق (18و20) جنوب تهران می باشد. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی صورت گرفت. جامعه آماری، شامل کلیه مردان و زنان بالای 60 سال است که در مناطق(1و3)، شمال تهران و (18و20)، جنوب تهران در سال 95 زندگی می کردند و تعداد آنها 168000نفر می باشد؛ که از این میزان تعداد 489 نفر از طریق فرمول کوکران و براساس نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب و مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادها، پرسش نامه حمایت اجتماعی (MOS)، با ضریب آلفای کرونباخ در دامنه ای(74/0 تا 93/0)و پرسشنامه کیفیت زندگی (QOL)، با ضریب آلفای کرونباخ بین(73% تا 89%)، می باشد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس و ضریب همبستگی استفاده شده است.
نتایج نشان می دهد که بین حمایت اجتماعی، سلامت جسمانی(فیزیکی)، روابط اجتماعی، بهبود شرایط محیط زندگی، سطح درآمد خانواده ها، پایگاه اجتماعی و اقتصادی سالمندان و کیفیت زندگی و سلامت آنان، رابطه مثبت معناداری وجود دارد. با افزایش متغیر های یاد شده، کیفیت زندگی و سلامت سالمندان افزایش می یابد. همچنین بین ناراحتی های روحی و روانی و تجرد سالمندان و کیفیت زندگی و سلامت آنان رابطه منفی معنا داری وجود دارد، همچنین میانگین نمرات حمایت اجتماعی سالمندان شمال تهران، بیشتر از سالمندان مناطق جنوب تهران است.