آسیب شناسی استشهادات معجم العین خلیل بن احمد فراهیدی (با رویکرد به شواهد شعری)

معجم العین خلیل بن احمد فراهیدی(100 170 ه. ق) از منابع لغوی مهم دوره های نخستین اسلامی است. بررسی چگونگی استنادات و استشهادات این کتاب به ویژه استشهادات شعری بسیار مهم است. هدف از این پژوهش ارزیابی این منبع برای استفاده از آن در فهم متون، به ویژه متون نخستین دینی است. بررسی آماری تحلیلی این پژوهش بیانگر آن است که فراهیدی در گردآوری این کتاب و شرح کلمات آن، از انواع استشهادات قرآنی، شعری، حدیثی و در موارد اندکی از امثال و حکم استفاده کرده است. کتاب العین علاوه بر برخورداری از مزیت هایی چون جامعیت در استناد، تاثیرپذیری از قرآن کریم، دارای ویژگی هایی نظیر کم توجهی به صحت و سقم احادیث و ورود اسرائیلیات در این کتاب، ورود برخی از قرائت های گوناگون قرآنی در آن و تمرکز شواهد شعری بر شاعران قبایل نجد و استفاده اندک از شواهد شعری شاعران قبایل حجاز، به ویژه قبایل مکه و مدینه به عنوان محل های نزول وحی است.