تدوین مقیاسی برای سنجش میزان اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین و پیامدهای اخلاقی

اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین یکی از انواع اعتیاد به تکنولوژی است که یک اعتیاد غیر دارویی و رفتاری محسوب می شود. اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین می تواند منجر به عدم تمرکز، اضطراب، افسردگی و کاهش عملکرد تحصیلی شود. در این پژوهش مقیاسی براساس مطالعات پیشین و بررسی های پژوهشگر برای سنجش میزان اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین و با در نظر گرفتن تاثیرات منفی اعتیاد به شبکه های اجتماعی دراخلاق و رفتار کاربر در جامعه ایران طراحی گردید.
روش پژوهش به صورت توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه صنعتی ارومیه است که از میان آنها 206 نفر (121 مرد و 85 زن) به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد آزمون قرار گرفت. مقیاسی اخلاقی اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین به صورت فرم آنلاین برای دانشجویان ارسال شد. پایایی مقیاس با ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد ارزیابی قرار گرفت.
مقدار به دست آمده برای ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که مقیاس از پایایی بالایی برخوردار است و نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان دهنده برازش مناسب مدل و روایی کل مقیاس بود.
با توجه به مقادیر به دست آمده برای ضریب آلفای کرونباخ و شاخص های برازش مدل می توان نتیجه گرفت که مقیاس اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین و پیامدهای اخلاقی آن ارائه شده در این پژوهش با تعداد 34 گویه و 7 معیار می تواند به عنوان ابزار مناسبی برای سنجش میزان اعتیاد به شبکه های اجتماعی آنلاین دانشجویان ایرانی استفاده شود.