بررسی اثر خون و مایع بافتی صناعی بر میزان ریزسختی OrthoMTA، ProRootMTA و RetroMTA

هدف مطالعه حاضر مقایسه میزان ریزسختی OrthoMTA و RetroMTA با ProRoot MTA در فواصل 5/0، 2 و 5/3 میلی متری از سطوح در معرض خون، فسفات بافر سالین (PBS) و آب مقطر بود.
135 قالب پلی متیل متاکریلات به شکل نیم استوانه در سه گروه 45 تایی توسط OrthoMTA، RetroMTA و ProRoot MTA پر شدند. سطح تحتانی 15 نمونه در هر ماده با PBS، 15 نمونه با خون و 15 نمونه با آب مقطر مواجه گردید. ریزسختی مواد در فواصل 5/0، 2 و 5/3 میلی متری از سطوح در معرض خون، PBS یا آب مقطر اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تست ANOVA یک طرفه و تست Tukey post hoc تجزیه و تحلیل گردید.
مجاورت با خون در مقایسه با PBS و آب مقطر سختی تمام مواد را در هر سه ناحیه کاهش داد (001/0P<). ریزسختی RertoMTA در معرض خون در هر سه ناحیه به طور معنی دار بیشتر از OrthoMTA بود. در فاصله 5/0 و 2 میلی متری از خون، سختی OrthoMTA به طور معنی دار کمتر از سایر مواد بود. سختی OrthoMTA در فاصله 5/3 میلی متری از خون مشابه ProRoot MTA و هر دو به طور معنی دار سخت تر از RetroMTA بودند (001/0P<). سختی سه ماده ProRoot MTA، RetroMTA و OrthoMTA در معرض PBS یا آب مقطر تفاوت معنی داری در هیچیک از سه ناحیه با یکدیگر نداشتند (01/0P<).
اکسپوژر با خون سبب کاهش ریزسختی در کل ضخامت هر سه ماده موررد مطالعه گردید.