اثر آزادسازی تجاری صنعت چوب بر کیفیت محیط زیست ایران در ارتباط با شرکای تجاری چوبی (مطالعه موردی: انتشار گاز دی اکسید کربن)

امروزه نگرانی از تخریب محیط زیست و حفاظت از آن به عنوان یک الویت مطرح است. در این زمینه تاثیر تجارت بر محیط زیست یک مسئله مهم و روبه رشد در سیاست های تجاری است. تجارت بین الملل با توجه به سه اثر مقیاس، ترکیب و فناوری کیفیت محیط زیست را تحت تاثیر قرار می دهد. در این راستا از شاخص انتشار دی اکسید کربن برای نشان دادن کیفیت محیط زیست استفاده می شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات ناشی از آزادسازی تجاری صنعت چوب بر کیفیت محیط زیست ایران در ارتباط با 16 شریک اصلی تجاری چوب آن طی دوره زمانی 2015- 1995 بود. در این پژوهش از روش پانل دیتا و نرم افزار Stata برای تخمین مدل استفاده شد. نتایج تصریح مدل نشان داد که اثر مقیاس به مقدار 0/08 واحد و اثر ترکیب به مقدار 0/427 واحد بر اثر فنی غلبه داشتند. همچنین، نتایج نشان داد که بر اثر آزادسازی تجاری صنعت چوب ایران در ارتباط با شرکای چوبی خود، برآیند سه اثر مذکور به مقدار 0/424 واحد منجر به کاهش کیفیت محیط زیست می شود.