رشد اقتصادی،توسعه مالی و انتشار CO2: رهیافت PSTR

این مقاله به ارزیابی علامت و میزان اثر نا خطی متغیرهای اقتصادی اجتماعی مهم و نیز توسعه مالی بر آلودگی محیط زیست می پردازد. به طور مشخص، تعامل متغیرهای اقتصادی اجتماعی با توسعه مالی (که با نسبت اعتبارات داخلی به GDP اندازه گیری شده است) در اثرگذاری بر انتشار CO2 موردمطالعه قرار می گیرد. در این راستا از تکنیک رگرسیون انتقال ملایم پانل(PSTR) با استفاده از داده های سالانه 16 کشور دارای درآمد متوسط (شامل ایران و برخی کشورهای BRIC) طی دوره 1970-2013 برای پاسخ دادن به سوالات تحقیق استفاده شده است. ازجمله نتایج مقاله این است که سطح ستاده کل اقتصاد و مصرف انرژی درمجموع اثر مثبت و معنادار بر انتشار CO2 دارند؛ اما اثر آن ها در سطوح بالاتر توسعه مالی به ترتیب تضعیف و تقویت می شوند؛ یعنی توسعه مالی انگیزه مناسب برای بکارگیری فناوری دوستدار محیط زیست در کل اقتصاد فراهم کرده؛ اما در به کارگیری فناوری های کارا در مصرف سوخت ناکام بوده است. همچنین با افزایش سطح توسعه مالی اثر جمعیت بر انتشار CO2 تشدید می شود. سطح توسعه مالی اثر مثبت و معنادار بر سطح آلاینده ها دارد. سطح آستانه برای متغیر توسعه مالی 34 درصد برآورد شده که معنادار است و بیان می کند که تا این مقدار آستانه، اثر مثبت توسعه مالی بر آلاینده ها با نرخی فزاینده زیاد می شود.