شبیه ساز تومور فعال سازی شده توسط نقره و برآورد بهبود دز در فوتون درمانی

درمان تومور با استفاده از عناصر فعال ساز روشی است که افق های جدیدی را در رادیوتراپی نوید می دهد. به دلیل وجود پارامترهای مختلف و شرایط فیزیکی متنوع در این روش درمانی، استفاده از مدل های شبیه سازی، آسان تر، کم هزینه تر و سریع تر از روش های عملی برای پیش بینی راهکارهای بهینه سازی طراحی درمان می باشد. بنابراین در این مطالعه از شبیه ساز های مونت کارلو جهت بررسی کمی افزایش دز و عوامل موثر بر فوتون درمانی در تومور فعال شده توسط نانوذرات نقره استفاده شده است. همچنین منظور کردن ترکیب دقیق و توالی بافت های متفاوت کار اصلی این مقاله است. برای این منظور فانتوم سر با ترکیبات واقعی آن توسط کد MCNPX مدل شد. تومور معمولی و تومور فعال شده توسط نانوذارت نقره شبیه سازی شدند. در این تحقیق فرض شد که نانوذرات به طور همگن در تومور توزیع شده باشند. محاسبات دز و بهبود آن در فوتون درمانی محاسبه گردیدند. نتایج بهبود دز را در تومور فعال شده توسط نانوذرات نقره نشان می دهند. وابستگی این پارامتر به غلظت، یک وابستگی خطی می باشد. هرچند انرژی لبه k نقره 53/25 کیلو الکترون ولت است اما انرژی بهینه بین 35 تا 45 کیلو الکترون ولت قرار دارد. همچنین مشخص شد که با افزایش عمق، فاکتور بهبود دز کاهش می یابد.