توسعه روش بومی تخمین جریان زیست محیطی در رودخانه های حوضه جنوبی خزر-پارک ملی لار

به منظور ایجاد شرایط پایدار محیط زیستی در رودخانه از حدود 4 دهه قبل مفهوم جریان زیست محیطی تعریف شده است. روش های رومیزی از دبی جریان به منظور تعیین جریان زیست محیطی رودخانه استفاده می کنند. اما مدلهای توسعه داده شده در کشورهای دیگر قابل کاربرد در ایران نیست و نیاز به انظباق بومی این روش هاست. در مقاله حاضر معیار هیدرولوژیکی مبتنی بر شبیه سازی کمی اکولوژیک زیست بومهای رودخانه ای حوضه جنوبی خزر در پارک ملی لار توسعه داده شده است. حفاظت از محیط زیست و ایجاد شرایط پایدار اکولوژیک رودخانه در سه سطح بسیار عالی،خوب و ضعیف قابل توصیف است که سطح بسیار عالی به معنای جریان لازم به منظور ایجاد حداکثر مطلوبیت محیط زیستی ، سطوح خوب و ضعیف نیز به معنای مطلوبیت نسبی و حداقل مطلوبیت محیط زیستی است. برای آبراهه های با شیب بیش از 2% حداقل مطلوبیت محیط زیستی در چهار فصل بهار،تابستان،پاییز و زمستان به ترتیب در 20%،30%،25% و 20% میانگین جریان سالانه ایجاد می گردد در حالی که برای آبراهه های با شیب کمتر از 2% این مقادیر به ترتیب برابر 45%،85%،80% و 45% است. نتایج حاکی از آن است که در رودخانه های با شیب کمتر ایجاد شرایط پایدار اکولوژیک و مدیریت محیط زیستی رودخانه پیچیده تر خواهد بود.