تاثیر آموزه ی شفاعت در تربیت قرآنی

با توجه به اینکه شفاعت یکی از ضروریات مذهب شیعه به شمار می آیدو موید رحمت الهی است و این مهم بر اساس قابلیت انسان ها به برخی از مقربین الهی اختصاص یافته است تا آنان در سایه ی اذن پروردگار، به عنوان شفیعان، انسان های خطاکار را یاری نمایند و هدف از آن ایجاد امیدواری برای اصلاح خطا در قلب گنه کار و پیوند معنوی با شفیعان در جهت نیل به تقرب الهی می باشد؛ این مقاله با موضوع «تاثیر آموزه ی شفاعت در تربیت قرآنی» تلاش دارد تا به بررسی آثار شفاعت به عنوان یکی از آموزه های دینی در جهت رشد و تعالی انسان بپردازد که بر اساس روش کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات از آثار مکتوب انجام یافته است. طبق نتایج به دست آمده آثار تربیتی شفاعت عبارت است از:جلوگیری از یاس و ناامیدی، دمیدن روح امید به فضل و رحمت الهی، برقراری پیوند معنوی با شفیعان الهی، اصلاح فرد و اجتماع، معرفی خداوند در جایگاه بهترین پناه و ملجا، هدیه و جایزه به صالحین، گام نهادن در راه اعتدال، و شناساندن اسباب سودمند و الگوهای اصیل زندگی.