اثر روش های مختلف فعال سازی بر نرخ تقسیم و تولید بلاستوسیت از تخمک های بزی

هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثر فعال کننده های شیمیایی متفاوت همراه با 6-DMAP بر بالغ سازی تخمک های بزی در شرایط آزمایشگاهی بود. از 4332 تخمدان، تعداد 14235 عدد توده های تخمک کومولوس (COCs) جمع آوری و به منظور بالغ سازی در محیط TCM-199 حاوی هورمون محرک فولیکول (FSH) (5 μg/ml)، هورمون لوتینیزینگ (LH) (10 μg/ml)، β17-استرادیول (1 μg/ml) حاوی 10% سرم جنین گاوی، 10% مایع فولیکولار و آلبومین سرم گاوی (BSA) (3 mg/ml) در دمای 5/38 درجه سانتیگراد و در انکوباتور دارای اتمسفر مرطوب و 5% دی اکسید کربن به مدت 27 ساعت قرار داده شدند. در گروه 1 (شاهد)، 3117 تخمک بارور شده در شرایط آزمایشگاهی به همراه اسپرم ها، در محیط بارورسازی TALP به مدت 18 ساعت انکوبه شدند. در گروه 2، 3563 تخمک بارور شده در شرایط آزمایشگاهی با اتانول 7% به مدت 5 الی 7 دقیقه فعال و به دنبال آن با mM DMAP 20 در محیط CR2aa به مدت 4 ساعت تیمار شدند. در گروه 3، 3109 تخمک بارور شده در شرایط آزمایشگاهی، با mM 5 یونومایسین به مدت 5 الی 7 دقیقه فعال و به دنبال آن با mM DMAP 20 در محیط CR2aa به مدت 4 ساعت تیمار شدند. در گروه 4 نیز 3455 تخمک بارور شده در شرایط آزمایشگاهی، با μM 5 کلسیم یونوفور به مدت 5 الی 7 دقیقه فعال و به دنبال آن با mM DMAP 20 در محیط CR2aa به مدت 4 ساعت تیمار شدند. تخمک ها در قطرات μL 50 از محیط research vitro cleave (RVCL) medium به منظور نمو رویان ها کشت داده شدند. نرخ تقسیم و همچنین تولید مرولا و بلاستوسیت در گروه های 1، 2، 3 و 4 به ترتیب 37/2% ± 07/26، 91/2 ± 91/14 و 71/0% ± 45/1، 79/3% ± 57/49، 38/2% ± 07/20 و 42/1% ± 29/5، 59/3% ± 18/50، 87/2% ± 26/15 و 72/0% ± 85/1 و 30/2% ± 26/80، 67/2 ± 33/35 و 89/0% ± 10/7 بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که فعال سازی تخمک های بارور شده در شرایط آزمایشگاهی با mM 5 کلسیم یونوفور به مدت 5 الی 7 دقیقه و سپس تیمار آن ها با mM DMAP 20 به مدت 4 ساعت بیشترین اثر مطلوب را بر تولید پارتنوژنیک رویان های بزی دارد. بیشترین اثر مطلوب را بر تولید پارتنوژنیک رویان های بزی دارد.